SPDIF
S/PDIF komt voort uit een samenwerking tussen Sony en Philips. De afkorting staat dan ook voor Sony/ Philips Digital Interface Format. Het wordt binnen de eigen sector daarnaast ook wel IEC 958 type II genoemd en maakt deel uit van de IEC-60958 standaard. Dit zijn zeer technische termen die eigenlijk staan voor een collectie hardware en low-level protocolspecificaties die het transporteren van digitale stereo PCM signalen tussen twee apparaten en stereocomponenten mogelijk maken. Waar de consument over het algemeen wordt voorgelicht over de S/PDIF standaard wordt deze binnen de professionele wereld toch vooral aangeduid als AES/EBU.

Apparaten
De S/PDIF standaard wordt eigenlijk in veel meer apparaten gebruikt dan we in eerste instantie misschien zouden denken. Zo kan men de standaard bijvoorbeeld terug vinden in de meeste cd- en dvd-spelers en maken er bijvoorbeeld ook met onze autoradio gebruik van. S/PDIF biedt namelijk twee belangrijke voordelen. Allereerst kan de optische kabel er voor zorgen dat men allerlei andere kabels kan vervangen met een enkele kabel en daarnaast is het signaal niet gevoelig voor elektrische stoorsignalen. Het is tevens mogelijk om de S/PDIF standaard te gebruiken om een dvd-speler met optische kabel of digitale coax kabel aan te sluiten op een home theater receiver die Dolby Digital of DTS surround sound ondersteunt. De lossless Dolby TrueHD en DTS-HD Master Audio kanalen worden door S/PDIF niet ondersteund. Hiervoor zal je het geluid over een HDMI kabel moeten lopen.

Data
De data die men kan versturen met behulp van S/PDIF bestaat met name uit digitale signalen in het 48kHz formaat dat bij DAT wordt gebruikt en het 44.1kHz formaat dat we kennen van cd’s met daarop muziek. Het formaat kent geen data rate om er voor te zorgen dat de beide systemen kunnen worden ondersteund en dat er daarnaast ruimte is voor zelfs andere systemen. De data wordt verstuurd aan de hand van Biphase Mark Code om dit allemaal mogelijk te maken.

Met S/PDIF kunnen we 20 bit geluidsstromen verzenden en er daarnaast andere informatie aan toevoegen. Men kan deze 20 bit geluidsstroom aanpassen naar 16 bit door verloopnullen toe te voegen of de andere kant op naar 24 bit door extra informatie toe te voegen aan het signaal.